یادداشت 𝙉𝙤𝙫𝙖-

        اول از همه، اکسی اوه واقعاً خوب بلده دنیای افسانه‌ای بسازه...
جهان‌سازی قوی، وفاداری به فرهنگ، و در کل حس شاعرانه‌ای که توی داستان موج می‌زنه؛ آدم باهاش هم می‌تونه خیال‌پردازی کنه، هم فکر 
شخصیت اصلی یکمی بی‌هدف وارد ماجرا میشه(شایدم بیشتر از یکمی) یه لحظه می‌گه برای خانواده‌م فداکاری می‌کنم، لحظه‌ی بعد وسط قصر پادشاه داره فلسفه‌بافی می‌کنه
البته انکار نمی‌کنم که دختر باهوش و بامحبتیه، ولی بعضی وقتا آدم حس می‌کنه وسط یه رویای سوررئاله که منطقش فقط برای خودش واضحه.
‌
ریتم داستان وسط‌های کار یه کم افت می‌کنه؛ مینا مدام در حال فکر کردنه ولی ما هی منتظریم یک‌چیزی واقعا اتفاق بیفته
بعضی وقتا هم نویسنده خیلی جزئیات رو باز می‌کنه که شاید لازم نبود
در کل، اینا چیزایی هستن که می‌تونست بهتر و جذاب‌تر باشه تا خواننده بیشتر تو داستان بمونه 
قشنگ بودااا ولی مورد علاقه من نشد...