یادداشت مرضیه حسینی

        داستان از زبان پسری روایت میشه که با بیماری پیری زودرس به دنیا اومده و مدت زیادی زنده نمی‌مونه. بخاطر همین بیماری و نگاه اطرافیان، نمی‌تونه بره مدرسه و اکثر تایمی که توی خونه میگذرونه رو کتاب میخونه ( تا از نظر عقلی هم به سن جسمی‌ش برسه) و اطلاعاتش بیشتر و بیشتر میشه. کتاب دیالوگ محوره و متن روان و زیبایی داره. 
خوندنش علاوه‌ بر اینکه حس زندگی داشت، واقعا غمگینم کرد. بلافاصله بعد از خوندن کتاب، سراغ فیلمش رفتم که محصول کره جنوبیه و چقدر خوشحالم که دیدمش. طنز کتاب توی فیلم هم رعایت شده بود و غمش رو قابل تحمل تر می‌کرد. بخونید و ببینید و اگر احساساتی شدین اجازه بدین اشکاتو سرازیر بشن ~