یادداشت سهیلا ملکی 🌾

        یاد این شعر افتادم:

نازک‌آرای تن ساقه گلی
که به جانش کِشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا به برم می‌شکند

      
4

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.