کتاب در آغاز و انجام به واکاوی تاریخ زندگانی حضرت فاطمه (س) می پردازد و در میانه به نقش زن در جامعه پرداخته و با دیدی نقادانه به جایگاه زن می نگرد و در بخش هایی چنان کلام کتاب به این روایت می پردازد که خواننده گمان می برد که مرحوم شریعتی در حال روایت اوضاع روز جامعه است.