یادداشت فاطمه محمودی

        کتابی که وقتی باز میکنی از بوی قشنگش کیف میکنی
کتابی که وقتی تصاویرش رو نگاه میکنی دوست داری هزار سال نگاهش کنی 
منی که زیاد اهمیتی نمیدم جزء به جزء هر تصویر رو نگاه میکردم و حیفم میومد نگاهمو بگیرم ازش
کتابی که وقتی میخونیش توقع یه کتابیو داری که کلی متن داشته باشی  ولی همه حرفشو توی چند تا جمله خلاصه کرده 
و به قول معروف آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند  این هم روی جملاتش صدق میکنه و هم روی تصاویرش 
تصاویرش به قول نویسنده هر کدام تکه ای از روح او هستند.
کتاب یه چیزی تو مایه های شازده کوچولوعه ولی اونقدری داستانی نیست 
فقط جملات مفید یه مکالمه رو داخلش گذاشته و واقعا خیلی حس خوبی میگرفتم از جملاتش 
مثلا:
پاندای بزرگ گفت:(فصل ها کاملاََ با هم متفاوت اند ولی هر کدوم شگفتی های خودشون رو دارن.)
اژدهای کوچگ با نیشخند گفت:(درست مثل ما)

یا مثلا 
اژدهای کوچک پرسید:این درخت چه جوری هنوز سر پاست؟
پاندای بزرگ گفت: توی وضعیت بهتر ریشه هاش عمیق شده ان.حالا می تونه هر طوفانی رو پشت سر بذاره.