یادداشت مها

        برایم اونقدر دوست‌داشتنی بود که دلم نمی‌خواست تمام شود و سعی کردم تا جای ممکن کشش بدهم.


آدم‌ها همیشه خیلی پیچیده‌تر از چیزی هستند که فکر می‌کنم و بالطبع روابط هم.
و من مثل سوکورو تازاکی، بی‌رنگ و ساده‌ام.
مثل بازی حلقه‌های رنگ با ابعاد مختلف دور یک میله‌.
و تکراری، مثل موسیقی لو مل دو پی، که آواییست نشانگر غمی عمیق که ناخودآگاه با نگاه کردن به دشت به وجود می‌آید.