بریده‌های کتاب مرضیه رحیمی

اگر چه همین امید، همیشه با من بوده و مرا همراهی کرده است. با وجود همه دست نیافتنی بودنش.

معمولا فصل بندی در داستان، زمانی صورت می پذیرد که: یا واقعه در زمان دیگری اتفاق می افتد؛ یا صحنه تغییر می کند؛ یا ماجرای دیگری به وقوع می پیوندد.

د منم همینو میگم. وقتی که نفهمیدی چی داری، می خونی، خوندنت یه غاز نمی ارزه. طوری باید بخونی که مطالبش برات ملکه بشه پسر! دور و برتو بگردی و بدونی که مثلا منظور از فرعون چه کسی می تونه باشه. اگه اینها رو فهمیدی، فبها، و الا ول معطلی.

جمله ای که یکی از شعارهای همینگوی درمورد زندگی است: " انسان ممکن است نابود شود، اما هیچ وقت شکست نمی خورد. "

تو را قسم به مسیح بنویس و این قدر نگران این نباش که دیگران چه می گویند یا اینکه کتابت شاهکار از آب در می آید یا نه‌. خود من از هر نود و یک صفحه چرت و پرتی که می نویسم فقط یک صفحه اش خوب از کار در می آید و شاهکار می شود و بقیه ی مزخرفات را می ریزم توی سطل آشغال‌

اگر به اندازه کافی بنویسی و نهایت تلاشت را به کار ببندی، مطمئن باش که به اندازه ی کافی شاهکار ادبی خلق خواهی کرد...این طور نیست که نویسنده تصمیم بگیرد و شاهکار ادبی خلق کند.

از اینکه قرار است داستان بنویسی خوشحالم. تنها کاری که باید بکنی این است که خودت داور خودت باشی یا اینکه از غریزه ات پیروی کنی. حرف های بقیه را بی خیال.