بریده‌های کتاب زهره محمودوندبحوض

ناصر به جهان آرا که می رسد تفنگش را به بغل می گیرد و بغض آلود می گوید:محمد شهر داره سقوط میکنه محمد گوشی بی سیم را از بغل صورتش پایین می آورد و آرام و فارغ بال می گوید: اره ولی باس مواظب باشیم ایمانمون سقوط نکنه

دنیا هیچوقت به خاطر ما صبر نمی کند و با بی رحمی و بی خیالی به راهش ادامه می دهد،با همان سرعت و شتاب همیشگی انگار کسی سر به دنبالش گذاشته باشد،البته کمترین حسنش این است که از دوران مصیبت دورت می کند!

اگر بزرگ شدن یعنی فراموش کردن گذشته،مطمئن باش من هیچوقت بزرگ نمی‌شم

هر انسانی دارای بیان کامل نفس است؛یعنی جایی هست که فقط او می تواند آن را پر کند نه شخصی دیگر و کاری هست که فقط او باید انجام دهد نه کسی دیگر و این سرنوشت اوست.