بریده‌های کتاب مرآت

بدان که محبت الهی را خواستن با مرتکب شدنت به معصیت، امری بسیار فاسد است . چگونه بر تو پوشیده است که معصیت سبب نفرت و بیزاری است و نفرت با محبت جمع نمی‌شود.

درباره امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌گفت:«دوستان به خاطر تقیه و دشمنان به خاطر بخل،فضایل او را پنهان می‌کردند با وجود این،فضایل او در شرق و غرب عالم پخش شد».

من در بررسی اعمالم دیدم که برای نگهداری از همسر و فرزندانم و برای تحمل آن شرایط سخت چه اجر و پاداشی به من داده بودند و لحظه لحظه آن سختیها برای من محاسبه شده بود. البته کمترین ناشکری من نیز اجرم را ضایع نموده بود. من دیدم که هرچه را با صبر و تحمل سختی ها اندوخته بودم یکباره پوچ میشد با یک شکایت نابجا یک درد دل بی موقع با اطرافیانم که از اوضاع زندگی و همسر و فرزندانم شکایت میکردم اجرم ضایع میشد. من آن قدر حسرت میخوردم که چرا آن همه پاداش که برای تحمل سختیها برای من در نظر گرفته بودند را با یک عصبانیت بیجا و یا... همه را بر باد داده بودم...

در آتش عشق تو اگر مست نسوزیم سوزانده شدن باد سزای همه ما...

این راه(سلوک الی الله) رفتنی است.این راهی است که رفته اند و انسان هم نباید بگوید من چنین و چنانم و قابلیت ندارم،اینها همه‌اش حرف است؛همین قابلیّتی که انسان دارد مگر از خانه پدرش آورده ؟! اینها همه‌اش دست پروردگار بوده،عنایت بوده ،داده و باز هم میدهد.

چقدر چون همگان،مثل دیگران باشم به‌جای عشق، به دنبال آب و نان باشم اگر پرنده مرا آفریده‌اند چرا قفس بسازم و در بند آشیان باشم اگر چه ریشه در این دشت بسته‌ام،باید به جای خاک گرفتار آسمان باشم

می فرمود:«معنای واقعی(إِیَّاکَ نَعبُدُ وَ إِیَّاکَ نَستَعِینُ)،فقط در وجود اهل‌بیت علیهم‌السلام مصداق دارد.بقیه ما مشکل داریم،در‌ زبان موحدیم؛ولی در اعمالمان همه مشرکیم!».