بریده‌های کتاب مهدی

ترس از این که در اشتباه باشید، تبعات گسترده ای دارد. زیرا عقاید و باور های شما به شدّت به عزّت نفس‌تان گره خورده‌اند. در اشتباه بودن می‌تواند برابر با حماقت، بد بودن یا بی ارزش بودن باشد. اگر باورها و نظرات به عنوان فرضیه هایی موقّتی در نظر گرفته شوند یعنی احتمال رد شدن و اصلاح برای آن ها در نظر بگیرید، می‌توانند گام بسیار بزرگی به سمت جلو باشند. به جای این که عزّت‌نفس خود را بر اساس همیشه بر حقّ بودن و عدم اشتباه قرار دهید، می‌توانید تصویرتان را از خودتان به این شکل اصلاح کنید که می‌خواهید حقیقت را پیدا کنید.

اضطراب، تفکر بیش از حد ما را در مسیری موذیانه و در عین حال هوشمندانه هدایت و از بدترین ترس های ما تغذیه می‌کند

گناه همیشه آن چیزی نیست که همه فکر می‌کنند، همیشه که دزدی کردن و دروغ گفتن نیست. گناه یک انسان این است که بی رحمانه زندگی دیگران نادیده بگیرد و از زخم هایی که پشت سرش به‌جا گذاشته غافل باشد.

کشیش می‌خواست فریاد بزند:«بهشت آن طوری که خیال می‌کنید نیست.» اما جلو خودش را گرفت. این دهاتی ها شرعیاتشان را مثل بچه ها یاد گرفته بودند، تصورشان از بهشت جایی بود که در آن ظلم و مالیات سنگین نباشد. چه کسی دلش می‌آمد رؤیای شیرینشان را خراب کند؟

خوب میدانستم که قنوط(ناامیدی از رحمت خدا) از گناهان کبیره است، اما حکمت خاموشی خدا را نمی‌فهمیدم.

همه ما در دنیایی پیچیده، بیش از حد تحریک برانگیز و بسیار هوشمند زندگی می‌کنیم. بیش از حد فکر کردن، واکنشی به این روند در زندگی است. اما بیش از حد فکر کردن چیست؟ همان‌طور که از نامش پیداست، غریزه های شناختی و عادی ما را به تکاپو می‌اندازد. تفکر افراطی زمانی رخ می‌دهد که فرایند های فکری ما از کنترل خارج شوند و ناراحت‌مان کنند. تحلیل بی پایانِ خود و زندگی ما، مقوله ای است که پایانی برای آن وجود ندارد، ناخواسته، توقف ناپذیر و عبث! مغز انسان، معمولاً، به حل مسائل و درک بهتر شرایط کمک می‌کند، اما تفکر بیش از حد نتیجه ای عکس دارد.

کتاب ها مرا به جاهایی می‌برند که در هیچ موقعیت دیگری نمی‌توانستم به آن جا بروم، اعترافات افرادی را با من به اشتراک می‌گذاشتند که تا حالا ندیده بودمشان، و در مورد زندگی هایی بودند که هرگز شاهد آن ها نبودم‌. احساساتی که من هیچ‌وقت قادر به درکشان نبودم و حوادثی که هیچ گاه تجربه‌شان نکرده بودم، همگی در این کتاب ها یافت می‌شدند. ذات کتاب از پایه و اساس با نمایش های تلوزیونی و فیلم های سینمایی متفاوت است.

امروز باید عزای حسین را گرفت، اما برای حسین در عصر ما یک عزای جدیدی است که در گذشته نبوده است و آن عزای جدید این همه دروغ هاست که درباره حادثه کربلا گفته می‌شود و احدی جلوی این دروغ‌ هارا نمی‌گیرد. امروز بر این مصیبت حسین بن علی باید گریست، نه بر آن شمشیرها و نیزه هایی که در آن روز بر پیکر شریفش وارد شد.

چیزی که تمام وجود مرا مجذوب می‌کند، دلیلی ندارد که حتی ذره ای هم در تو اثر کند و به‌عکس؛ چیزی که از دید تو معصیت است، ممکن در نظر من معصومیت باشد، و به‌عکس؛ چیزی که برای تو وخامتی به دنبال ندارد، ممکن است برای من حکم سنگ قبر را داشته باشد.

ضرورتی ندارد که درست تا وسط خورشید پرواز کنیم، اما قدر مسلم این است که باید دست کم به گوشه پاکی از زمین برویم که گاه و بیگاه آفتابی می‌گیرد و کم و بیش گرمایی می‌دهد.