بریده‌های کتاب JYS

« ما انسان ها می تونیم می ترسیم، اما نباید توی ترس بمونیم. ترس فقط باعث می شه همه چیز از اونی که هست، بزرگ تر، سخت تر و دردناک تر به نظر بیاد. » - روسا

« انسان ها هر چه بیشتر نسبت به خودشون ترحم کنن، بیشتر ضعیف می شن. ترحم مثل یه مرداب می مونه؛ هر چه بیشتر در اون دست و پا بزنی، عمیق تر فرو می ری، تا جایی که کاملا غرق می شی و راه نفست کم کم بسته می شه. » - کالیمتوس

« بعضی از راهبان تانلت، معتقدن که داخل آینه ها شیطانی نهفته ‌ست که همیشه تصویری نادرست از ما رو بهمون نشون می ده ، تصویری معمولاً ناکامل، نازیبا و همیشه دارای نقص های بی پایان. به طرز عجیبی اون قدرتش رو داره که به انسان القا کنه این تصویر واقعی اونه! اما می دونی اونا چیکار می کنن؟ هر روز تو آینه ها به خودشون نگاه می کنن. اونا می گن آینه ها هرگز تمام اون چیزی که هستیم رو به ما نشون نمی دن. باید بدونیم که ما بهتر از چیزی هستیم که آینه به ما نشون می ده. » -ایوانا

« ...به هر حال آسمان آن‌قدر وسیع بود که بتواند به راحتی آرزوهای تمام مردم دنیا را در خود جای دهد و باز هم جا داشته باشد. با خود فکر کرد که ستاره ها هم حتما آرزوهای مردمانی هستند که آن ها را خالصانه به پرواز در آورده اند و اکنون به روشنی در آسمان شب می درخشند؛ آسمانی که با آرزوهای انسان ها روشن شده است...چقدر زیبا! » -ایوانا

« برایان می گه که این طبیعت انسانه؛ اینکه همیشه از چیزی که ازش آگاهی نداره بترسه. برای همین بهم گفته بود که همیشه باید شجاع باشم، چون در واقع اون بیرون چیزی نیست که بتونه من رو به وحشت بندازه؛ فقط چیزیه که من نمی شناسمش.» - الدر

«سرنوشت هرگز از پیش تعیین نشده. سرنوشت پیوسته در حال تعیین شدنه. سرنوشت مثل یک جاده ی طولانیه که هزاران مسیر در مقابلش گشوده شده باشن...هزاران انتخاب و آنچه که مسیر زندگی و سرنوشت ما رو می سازه، انتخاب های خودمونه. ما سرنوشت خودمون رو می سازیم. ». - گراهام

«ترس وجود نداره، ترس چیزیه که ما خودمون به وجودش می آریم. فکر می کنید چرا بچه های کوچیک هیچ وقت از چیزی نمی ترسن؟ تاریکی، تنهایی و هیولاها و موجودات جهنمی زمانی براشون وحشت آور می شن که بزرگ تر هاشون ترسناکیِ اونا رو بهشون نشون می دن. اون موقعه که این واژه براشون شکل و معنا پیدا می کنه و تبدیل به آزمونی شخصی می شه که خودشون باید از پسش بر بیان. ما مسئول وحشت هایی هستیم که برای خودمان ایجاد می کنیم. یه روزی، یه زمانی، سرانجام وقتش می رسه که با ترس هامون مواجه بشیم. مهم نیست که چقدر بخوایم ازشون دوری کنیم؛ ما خالقشون هستیم و هر چقدر هم ازشون فرار کنیم، اونا مثل سایه به ما متصل‌ان. راهی برای گریز ازشون نیست...» -ایوا