بریده‌های کتاب نَهَنگِ ماتَم‌زَده-

اما فاصله‌مان رفته‌ رفته بیش‌تر می‌شد. سرانجام به نقطه‌ای در افق تبدیل شد. منتظر ماندم. و خدا می‌داند حتی خیلی پس از آن‌که آن نقطه سیاه در افق از نظر ناپدید شد، نگاه های سوزان شمس را تا اعماق قلبم حس می‌کردم.

پس پاداش عشق، همین بود.

حتی جست‌وجو برای عشق یه جور خیانت به روح خودته.

قوانین می‌گفت: خوب، می‌بخشد. اما قوانین اشتباه بودند. آن‌ها حتما اشتباه بودند. چون او نبخشیده بود. او هرگز نبخشیده بود.