بریده‌های کتاب از ناباروری تا فرزندپذیری: مهارت ها و راه کارهای عملی

ما انتظار داریم یک کودک در مسیر رشد طبیعی خود با برخی محرکات مانند صداها و تحریکات لمسی به هنگام روبرو شود که برای رشد بهنجار سیستم عصبی او ضروری هستند. در صورت نبود چنین تحریکاتی رشد کودک با محرومیت و تاخیر روبرو می شود.

طول مدت ازدواج و سابقه وجود فرزندپذیری در خانواده مرد، پیش بینی کننده قبول گزینه فرزندپذیری و دنبال کردن آن توسط زوج های نابارور است.

هنگامی که همسران موافق فرزندپذیری نیستند باید به آنها فرصت داد به شیوه فردی موضوعات را بررسی کنند و اطلاعات لازم را جمع آوری نمایند. ***** هرکدام باید نیازهایش را ارزیابی کند و قادر باشد تجربه بارداری را از والد شدن جدا کند.*****بیشتر زوجین که سرانجام فرزندپذیری را انتخاب می کنند درمی یابند که آرزوی آنها برای والد شدن بسیار مهم تر از تجربه بارداری است.

انکار حقیقت فقدان می تواند در دامنه ای از تحریف خفیف تا توهم کامل متغیر باشد. (ص23) *** یکی از پیامدهای انکار مومیایی کردن نام گرفته است یعنی حفظ آثار و یادگاری های مربوط به موضوع فقدان. *** گاهی در انکار فقدان فرد اهمیت فقدان را ناچیزتر از آنچه هست جلوه می دهد. *** یا اینکه افراد سریعا وارد فعالیت های عادی زندگی می شوند فرایندی متضاد با مومیایی کردن یا توجه افراطی به موضوع فقدان. انگار که می خواهند با نادیده گرفتن هر چیزی که ممکن است آنها را با واقعیت فقدان روبه رو سازد از خودشان محافظت کنند.

گریه کردن و صحبت کردن درباره فقدان تجربه شده کمک کننده است. از مصرف داروهایی که به هر نوع خلق شما را تغییر می دهند، خودداری کنید. تنظیم خواب در این دوره اهمیت فراوانی دارد، به طوری که هم خواب کم و هم خواب زیاد احساس خستگی و کسالت را ممکن است به همراه داشته باشد.

نظریه ذهن یا توانایی فکر کردن درباره حالت های ذهنی دیگران به طور سریعی از 5 سالگی رشد می یابد. نقصان در نظریه ذهن ممکن است در کودکان پس از مراقبت موسسه ای با نمای شبه اُتیستیک مانند مشکل در ارتباط برقرار کردن، توانایی شکل دادن ارتباط متقابل و همچنین رفتارهای کلیشه ای بروز یابد.

در اختلال یکپارچگی حسی، مغز پیام ها را نمی گیرد یا ناقص دریافت می کند یا اطلاعات دریافت شده با سایر اطلاعات حسی یکپارچه و هماهنگ نمی شوند؛ بنابراین برخی کودکان در اثر این محرومیت ها و ضربه های تجربه شده ممکن است درون دادهای حسی بیشتری تجربه کنند و برخی دیگر برعکس پردازش حسی کمتری داشته باشند. آنها در پردازش حسی یا نمی توانند عوامل محرک حسی خاصی را پردازش کنند یا به اطلاعات حسی به شیوه ای ناکارآمد پاسخ می دهند.

آنچه برای فرزندپذیری اهمیت می یابد اولویت دادن به حقوق کودکان، ساختن و تکمیل خانواده همراه با عشق و علاقه، پاسخ به یک سائق قوی و نیرومند برای پدر بودن و مادر بودن و ابراز عشق و محبت به کودکان است. این موارد از جمله انگیزه های مثبت و سازنده برای آماده شدن و گام نهادن در مسیر فرزندپذیری هستند (نوی شاراو،2002؛ دیکرسون و آلن، 2007؛ دیکرسون، آلن و پولاک، 2011). *****هر کودک حق داشتن یک خانواده سالم را دارد.

سوگواری از یک روند ثابت پیروی نمی کند و تحت تاثیر متغیرهای تعدیل کننده سوگواری است. این متغیرهای می توانند شامل عوامل شخصیتی، اجتماعی و حمایتی، فرهنگی و ... باشند. یک فرد خوش بین و دارای مهارت های مقابله ای موثر، با یک شبکه حمایتی موثر احتمالا انرژی خود را به موقع از موضوع فقدان دور کرده و به سمت بازآفرینی یک زندگی جدید سوق می دهد. سوگواری زمانی به پایان می رسد که فرد سوگوار دیگر نیازی به فعال سازی تصویر شدی و اغراق آمیز موضوع فقدان در طول زندگی روزانه نداشته باشد.

پذیرش یک کودک با مشخصه های خاص خود آن گونه که هست، موضوع مهمی است که می تواند فرزندپذیری و تجربه والدگری (فرزندپروری) والدین فرزندپذیر را با موفقیت همراه سازد؛ بنابراین مهم است که والدین فرزندپذیر تلاش کنند کودک را همان گونه که هست بپذیرند و حتی الامکان از مقایسه کودک با کودک رویایی خود یا سایر کودکان خودداری کنند.

برخی افراد در فرایند سوگ نیازی به گریه کردن نمی بینند. از طرف دیگر این احساس وجود دارد که خنده می تواند کمک کننده باشد، مانع این کار نشوید و بخندید (جاکوبز و اُدونهیو، 2007). ***** یکی از روش های انکاری «درمان جغرافیایی» است یعنی جا به جایی منزل، تغییر محله، سفرهای مکرر و حتی مهاجرت را شامل می شود.

شما نیاز دارید که مجموعه سوالات مهم و اساسی در زندگی پاسخ دهید. برای مثال چرا باید بچه دار شویم؟ آیا همه انسان های بالغ یا مزدوج بیاد بچه داشته باشند؟ ضرورت داشتن کودک در چیست؟ در فرایند فرزندپذیری چه نیازهایی دنبال می شود؟ آیا نیازهای ما در اولویت قرار دارند یا نیازهای کودک پذیرفته شده؟

دو الگو مورد توجه است: (1) تحریک برای مغز ضروری است و نبود تحریک در دوره های حساس رشدی منجر به کمبودهای طولانی مدت خواهد شد. (2) نبود مراقبین باثبات عملکرد تنظیمی نوروبیولوژی استرس را تحریک می کند و منجر به تغییراتی در سیستم انطباقی کودک می شود.

سوگ، احساس ها و رفتارهایی را در بر می گیرد که در نتیجه ضایعه فقدان پدید می آید. سوگواری فرایندی شناختی و عاطفی است که فرد داغ دیده آن را انجام می دهد تا در نهایت بتواند پیوندهای خود با موضوع فقدان را به حداقل برساند.

توانایی تولید کودک، فرد را به یک پدر یا مادر تبدیل نمی کند. بلکه مهارت، راهنمایی، محبت و مراقبت روزانه است که عوامل تعیین کننده والد بودن و والدگری موثر هستند. *****راه کارهای موثر و فعال هیجانی و عقلانی می تواند به سازگاری و حل و فصل کردن سوگ کمک کند. شوخ طبعی، مهارت های تنظیم هیجان، بازتعریفی مشکل و توانایی کمک گرفتن و پذیرش حمایت اجتماعی از راه کارهای موثر هستند.

برای زوج های متقاضی فرزندپذیری این مهم است که نیازهای فردی و اغلب شخصی را در این فرایند مشخص سازند نه اینکه بر تخیلات رهایی بخش مبنی بر نجات یک کودک از شرایط ناگوار یا رهایی از برخی فشارهای اجتماعی متمرکز شوند. بیان این نکته که پذیرش کودک برای ثواب و رضای خدا و نجات یک کودک است می تواند نشانه ای از عدم آمادگی زوج برای پذیرش کودک و ادامه روند مناسب والدگری باشد.

در فرآیند فرزندپذیری، اولویت بر تامین منافع اولیه کودکان است نه متقاضیان؛ بنابراین متقاضیانی در اولویت فرزندپذیری قرار می گیرند که حتی الامکان بتوانند بیشترین معیارهای پذیرش فرزند را کسب کنند و بتوانند به نیازهای جسمی، شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان به خوبی پاسخ دهند.

در فرایند فرزندپذیری همواره تامین منافع عالیه کودک در اولویت است. (ماده 21، پیمان نامه جهانی حقوق کودک).

«اصرار بر سر تفاوت ها»: نمونه این طبقه بندی افرادی هستند که به طور مداوم موضوع فرزندپذیری را با دیگران مطرح می سازند، دائم آن را شرح می دهند و همیشه خودشان یا کودکشان را از دید فرزندپذیری مشخص می کنند. چنین رفتاری عموما احساس ناایمنی و مشکل یا حس تعلق را انعکاس می دهد. آنها ممکن است مشکلات زندگی خود را بیشتر به فرزندپذیری ربط دهند.

فرزندپذیری فرصتی برای پدر و مادر شدن است نه درمانی برای ناباروری!