بریده‌های کتاب ترانزیت

اگر خون آدم روی خاکِ آشنا بریزد، چیزی از آن سبز خواهد شد، مثل بوته ها و درخت هایی که از ریشه کنده می شوند ولی دوباره جوانه می زنند.

در آن دوره فکر و‌ ذکر همهٔ آدم ها چیزی نبود بجز رفتن و‌ همه فقط از یک چیز می ترسیدند: جا ماندن. همه فقط میخواستند دور شوند، دور از این کشور ویران، دور از زندگی ویران، دور از کره خاکی!

+ ...... ببینم آخر سر چه می شود. باید ببینم چه پیش آید. -کاش عمرمان کفاف بدهد و آخر ماجرا را ببینیم. .....

هیچ وقت به سرشان نمی زد که وطنشان را ترک کنند، درست مثل درخت ها.

وقتی آدم جوان و سالم است، بعد از شکست دوباره سریع پا می گیرد. اما خیانت آدم را فلج می‌کند.

قلبی که بدون هیچ امیدی به شکار عادت دارد مدام بیشتر و بیشتر طلب می کند.

همهٔ شایعه ها برای کوتاه کردن زمان انتظار بود، چون مردم اسیر انتظار بودند.

همه همیشه در حال فرار از مرگ اند، و همچنین در حال پناه بردن به مرگ.