بریده‌های کتاب فلسفه و آداب زیارت اربعین به انضمام پرسمان حسینی

«فلسفه زیارت اربعین» راهپیمایی اربعین فرصتی است که انسان می‌تواند تمام ادعاهای خویش را محک بزند و ببیند تا چه اندازه اهل عمل است.

اربعین بهترین تعطیلات بچه هیئتی‌هاست. اربعین دل زدن به دریای سختی‌ها در عصر عافیت طلبی است.

راهپیمایی بزرگ اربعین نماد قدرت شیعه است؛ از این رو سیاسی‌ترین راهپیمایی جهان است؛ اگر سیاسی نبود بایکوت خبری نمی‌شد.

معیار محبت و عشق واقعی پیروی از خواسته‌های محبوب است.

هر امامی عهد و پیمانی بر گردن پیروان خود دارد و همانا وفای کامل به این عهد و پیمان در آن است که به زیارت قبور آنها برود. امام رضا علیه‌السلام

لبیک ای دعوت کننده الهی! اگر هنگامی که طلب کمک کردی بدن و زبان من نتوانست پاسخ تو را بدهد و به یاری تو بیاید پس همانا امروز قلب و گوش و چشم من تو را اجابت می‌کند و حال و هوای من تسلیم شماست.

کفش‌های رها شده جلوی حرم هر کدام یک داستان‌اند، روایت از آدمی که چون به یک قدمی محبوبش رسیده کفش‌ها را رها کرده و بی‌امان به دل دریا زده است. نه فرصت در صف ماندن دارد و نه حوصله در صف ایستادن.

اربعین بهترین فرصت برای تزکیه وجود ماست.

یکی از اصلی‌ترین فلسفه‌های زیارت اظهار عشق و ارادت به ولی خداست.