بریده‌های کتاب اتاق شگفتی ها

تازه فهمیدم چقدر مهمه که آدم صدای بقیه رو بدون در نظر گرفتن قیافه‌شون بشنوه. اگه با دقت به یه آدم گوش بدیم، اگه درست تمرکز کنیم، مثل اینه که داریم اون رو می‌بینیم. آدم کسی رو که خوب بشنودش، می‌بیندش، حتی کسی رو که چیزی نمی‌گه.

پس از هر کابوس، روزی تازه در پیش است.

بابا همیشه بهم می‌گه: "ایزای عزیزم، بهتره که آدم همیشه احساسش رو نشون بده تا اینکه به خاطر نگه داشتن چیزهای زیادی توی دلش، حالت احمقانه‌ای به خودش بگیره."

زنان جنگجویان قابلی هستند،به شرط آنکه جنگیدن را یادشان دهند،آن هم در زمانی که هنوز دختر بچه ای بیش نیستند.

همیشه امکان آن هست که راهی گشوده شود، حال غلظت تاریکی هر قدر که می‌خواهد باشد...