بریده‌های کتاب گزیده ای از نیایش های حضرت علی (ع)

خدای من هرگز بر گمان نیکم به تو ناامیدی را چیره نخواهم ساخت

خدای من اگر از من نیکی‌هایم را بخواهی همه را به تو خواهم بخشید با آنکه خود به آن‌ها سخت نیازمندم و من بنده تو هستم اینک چگونه گناهانم را به من نخواهی بخشید با آنکه تو از آن‌ها بی‌نیازی و تو پروردگار من هستی

خدای من، مرا این ارجمندی بس که بنده تو باشم و این سرافرازی بس که پروردگار من تو باشی تو همان‌گونه هستی که من دوست می‌دارم پس مرا آن‌گونه بساز که تو دوست می‌داری

خداوندا گناهان من هر چند بسیار زشت هستند اما من سر آن نداشتم که با انجام آن‌ها از تو ببرم اکنون نیز برای خشنودی تو نمی‌گویم که به آن‌ها باز نمی‌گردم به‌خاطر شناختی که از خوی خود دارم و یکسر توبه نمی‌کنم به‌خاطر شناختی که از ناتوانی خود دارم همانا اکنون آمده‌ام و بخشایش تو را می‌جویم و دست افزار من در نزد تو تنها بزرگواری خود توست و با آمرزش خود بر من بزرگواری کن ای مهربان‌ترین مهربانان

خدای من تو همان کسی هستی که بدی‌های ما را می‌دانی و شکیبایی می‌ورزی می‌بینی و دل می‌سوزانی آگاه هستی و پوشیده می‌داری خشمگین می‌شوی و می‌بخشی پس آیا کسی جز تو شایسته هست که به او امید بندند؟