بریده‌های کتاب انسان در جست و جوی معنا

زمان حال همان زمان گذشته است.

و سرانجام انسان با این حقیقت روبرو می‌شود که در رنج هایش تنهاست...

باید به نوعی زندگی کنید که گویی برای دومین بار به دنیا آمده‌اید و اینک درحال اصلاح خطاهایی هستید که در زندگی نخست مرتکب شده‌اید

اگر فردی انگیزه و ایمان خود را از دست بدهد، بازگشت او به زندگی کاری دشوار و حتی غیرممکن خواهد بود.

رنج وقتی معنی رنج ندارد که معنایی مثل فداکاری پیدا کند.

کسی که چرایی برای زندگی دارد، می‌تواند هر چگونگی‌ای را نیز تحمل کند.

شوخ‌طبعی بیشتر از هرچیز دیگری به انسان قدرت عبور از شرایط سخت را می‌دهد.

رنج در لحظه ای که معنا‌پیدا می‌کند دیگر آزاردهنده نیست.

تلاش برای ایجاد حس شوخ‌طبعی و دیدن همه‌چیز در پرتو طنز، یادگیری هنر زندگی کردن است.

آنچه اهمیت دارد معنای زندگی به طور کلی نیست،بلکه معنای زندگی از دیدگاه خود فرد است.

عشق تنها راهی است که با آن می‌توان به اعماق وجود انسانی دیگر دست یافت

درد و رنج بهترین جلوگاه ارزش وجود انسان است.