بریده‌های کتاب بازگشت ریچل گرایس

وقتی راهش را بلد باشید،راحت می توانید مردم را از خودتان دور کنید.بل رکورد خوبی داشت؛این کار را خیلی خوب بلد بود.قبل از اینکه مردم خودشان تصمیم بگیرند ترکش کنند،طردشان می کرد.درآخر فرقی نمی‌کرد،چون همه بلاخره می رفتند ولی این دردش کم تر بود.زندگی همین بود؛باید راهی را انتخاب کنید که درد کم تری دارد.پس حالا همین کار را می کرد.

بل: ((نهایتا همه میرفتند.فقط ریچل پرایس نبود.آدما موقتی بودند.فقط میتوانستید روی همین حساب کنید؛آدما همیشه می‌رفتند،حتی کارتر.))🧋 -بازگشت ریچل پرایس

نهایتا همه می رفتند. فقط ریچل پرایس نبود. آدم ها موقتی بودند. فقط می توانستید روی همین حساب باز کنید؛ آدم ها همیشه می رفتند، حتی کارتر.

اَش نشان داد بل می تواند به بقیه اهمیت دهد و گاهی مجبور نیست راهی را انتخاب کند که با درد و رنج کم تری همراه است. بعضی درد ها خوب اند.دوست ها جدا می شوند،آدم ها فاصله می گیرند و می روند.لازم نیست روابط تا همیشه بمانند تا با ارزش تلقی شوند.همه چیز تمام می شود.این رابطه داشت تمام می شد.اما به این معنا نبود که هرگز اهمیت نداشت.

رها کردن چیزی که دوستش دارید،خیلی سخت است.