بریده‌های کتاب گنجینه آشنا: 365 روز در صحبت شاعران پارسی گو

گناه کردن پنهان به از عبادت فاش اگر خدای پرستی هواپرست مباش (سعدی)

ای مفتیِ شهر ، از تو پُرکارتریم با این همه مستی ز تو هشیارتریم تو خونِ کسان خوریّ و ما خونِ زران انصاف بده، کدام خونخوار تریم؟

در سفری کآن ره آزادی است شحنۀ غم پیشرو شادی است ( نظامی )

هر که به نیکی عمل آغاز کرد نیکی او روی بدو باز کرد ( نظامی )

دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم با کافران چه کارت گر بت نمی‌پرستی؟ ( حافظ )

من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است. حافظ ( پیشگفتار این کتاب ۱۲۸ صفحه هست در واقع قبل از صفحه ۱ کتاب ۱۲۸ صفحه پیشگفتار است که این شعر در صفحه ۱۱۶ پیشگفتار آمده است)

آن که با ما ره سودا سپرد نیست لایق که دگر جا نگرد ( جامی )

ای پادشاه شهر چو وقتت فرا رسد تو نیز با گدای محلّت برابری.....

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد (سعدی)

مراد اهل طریقت لباس ظاهر نیست کمر به خدمت سلطان ببند و صوفی باش (سعدی)

هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد هم رونق زمان شما نیز بگذرد باد خزان و نکبت ایام ناگهان بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد آب اجل که هست گلوگیر خاص و عام بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد ای تیغتان چو نیزه برای ستم دراز این تیزی سنان شما نیز بگذرد چون دادِ عادلان به جهان در بقا نکرد بیدادِ ظالمان شما نیز بگذرد در مملکت چو غرّش شیران گذشت و رفت این عوعو سگان شما نیز بگذرد بادی که در زمانه بسی شمع ها بکشت هم بر چراغدان شما نیز بگذرد زین کاروان سرای بسی کاروان گذشت ناچار کاروان شما نیز بگذرد ای مفتخر به طالع مسعود خویشتن تاثیر اختران شما نیز بگذرد این نوبت از کسان به شما ناکسان رسید نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد بر تیر جورتان ز تحمل سپر کنیم تا سختی کمان شما نیز بگذرد ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ طبع این گرگی شبان شما نیز بگذرد

گناه کردن پنهان به از عبادت فاش اگر خدای پرستی هواپرست مباش به عین عجب و تکبّر نگه به خلق مکن که دوستان خدا ممکن اند در اوباش ....

کافر عشقم مسلمانی مرا در کار نیست هر رگ من تار گشته حاجت زنّار نیست از سر بالین من برخیز ای نادان طبیب دردمندِ عشق را دارو به جز دیدار نیست ناخدا برکشتیِ ما گر نباشد گو مباش ما خدا داریم ما را ناخدا در کار نیست خلق می گویند خسرو بت پرستی می‌کند آری آری میکنم با خلق مارا کار نیست « امیر خسرو دهلوی »

زین ناکسان که مرتبت تازه یافتند دیگر به هیچ مرتبه جاه و فری نماند آلوده گشت چشمه به پوز پلید سگ ای شیر تشنه! میر، که آبشخوری نماند

جور و بیداد کند عمر جوانان کوتاه ای بزرگان وطن بهر خدا داد کنید

آفاق را گردیده ام مهر بتان ورزیده ام بسیار خوبان دیده ام ، اما تو چیز دیگری😍 « امیر خسرو دهلوی »

ز روز گذر کردن اندیشه کن پرستیدن دادگر پیشه کن به نیکی گرای و میازار کس ره رستگاری همین است و بس « فردوسی »

گر مرا بی یار باید زیستن زندگانی کاش یا رب نیستی

قومی متفکرند در مذهب و دین قومی به گمان فتاده در راه یقین ناگاه منادی ای برآید ز کمین کای بی خبران راه نه آن است و نه این « خیام »

هشت بهشتم تویی، بی تو بهشتم چه سود با تو به دوزخ خوشم ، حور و جنان گو مباش