بریده‌های کتاب نظریه طبقه تن آسا

به نظر وبلن روح کسب و تجارت در شرایط کنونی، فروشندگی و داد و ستد غیرمنصفانه است. به عبارت خود وبلن:(تحمیل کردن، تا اندازه‌ای که رابطه داد و ستد تاب آن را دارد و پاره نمی شود.)

اگر به چشم‌انداز های پنج، شش سال گذشته نظر بیفکنیم، می بینیم مدهای گذشته اگر بد‌نما نباشند، حداقل خنده‌آور هستند.

در عین حال، طرز تفکر جاری انسان ها همواره تمایل به دوام نامحدود دارد، مگر اینکه شرایط محیط، آنها را به تغییر وا دارد. بنابراین، نهادها که از گذشته باقی مانده اند، و این طرز تفکرها، دیدگاه ها، گرایش ها، توانایی ها و غیره، خودشان یک عامل محافظه کارانه هستند.

پس روی و برگشت به سوی وضعیتی که در گذشته مدت ها جامعه با آن خوپذیر بوده، آسان تر است.

نیاز به یادآوری نیست که انسان امروزی چقدر رغبت دارد که به دنیای فکری اربابی گذشته برگردد و از بردگان شخصی استفاده کند.

از آنجایی که محافظه کاری یکی از خصوصیات بخش ثروتمند و بنابراین معتبر جامعه است، دارای برخی ارزش‌های احترام انگیزی و آراستگی است.

بر اثر تمایزی که به تناسب مصرف ظاهری شکل می‌گیرد، اعضای بیشتر طبقات، برخلاف ریخت و پاش بی حسابی که در حضور دیگران از خود بروز می‌دهند، در زندگی خصوصی و خلوت خود، بسیار فقیرانه زندگی می‌کنند. اینکه مردم عادتا با پرده کشیدن جلو زندگی خصوصی خود، آن را از دید دیگران پنهان می‌دارند، نتیجه دیگر همین تمایز است.

برای به دست آوردن و حفظ اعتبار، فقط داشتن ثروت یا قدرت کافی نیست. ثروت یا قدرت باید نشان داده شود، زیرا اعتبار فقط با آشکار کردن آنها به دست می آید.

با مصرف در حد ضرورت زندگی، شایستگی به دست نمی آید؛ مگر اینکه در مقایسه با تنگدست بیچاره ای باشد که به نان شب محتاج است.

خلاصه و به طورکلی، این طبقه برتر است که معین می کند جامعه کدام شیوه زندگی را به عنوان سبک آراستگی و افتخارآمیزی خواهد پذیرفت، و نیز طبقه آن است که با ارائه و روال مطلوب، سبک اجتماعی زندگی خوب را در عالی ترین و آرمانی ترین شکل آن رواج دهد.

هرجا که پایه های نهاد مالکیت خصوصی، حتی در شکل کم توسعه آن شکل می گیرد، فرایند اقتصادی، خصلت مبارزه بین افراد را در تصاحب کالا پیدا می کنند.

آماردان های ماهر، راست و دروغ را آن قدر خرد و ریز می کنند که نمی توانیم تفاوت بین آنها را بیان کنیم. با روش های بسیار دشواری که در پیش می گیرند، موفق می شوند انسان و جامعه را به طور سطحی بررسی کنند و ذهن خودشان را هم به سطح اندیشی می کشانند.

مهم آن است که اندیشه علمی در محیط ما پویا، زاینده و خودجوش شود. به گفته زیبای فروغ فرخ زاد،((پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی است)).

طبقه ثروتمند طبقه پایینی را تا جایی از ابزار معیشت بخور و نمیر محروم می کند و از مصرف، و در نتیجه از انرژی و کارمایه آنها به حدی می کاهد تا ثابت کند که آنها در تلاش برای یادگیری و پذیرش اندیشه‌های نو، ناتوان هستند.