بریده‌های کتاب من طرف حقیقت می ایستم (جستارهایی در باب آزادی)

در چشم تاریخ گناه کسانی که آینده معنوی این کشور را برای مقاصد قدرت طلبانه خود قربانی کردند، بسیار سنگین است.

همیشه بهانه مستبدان سعادت و رفاه مردم است و خادمان استبداد نیز از آن مستفیض میشوند، چرا که به آنها اجازه میدهد با وجدان آسوده به کارشان بپردازند [•••] اگر خوشبختی مردم را میخواهید، به آنها مجال بدهید خودشان بگویند کدام خوشبختی را میخواهند و کدام را نمی‌خواهند.

حتی فقط یک موضوع ممنوعه هم می‌تواند تاثیر فلج کننده‌ فراگیری بر ذهن داشته باشد، زیرا همیشه این خطر وجود دارد که پیگیری آزادانه هر فکری به فکری ممنوع منجر شود.

تجلیل از دولت و این دکترین که وظیفه هر شهروند خدمت به دولت است از بیخ و بن ضد پیشرفت و آزادی است.

همه خوبیها باید در فرد تحقق یابد و رشد آزادانه فرد باید غایت عالی هر نظام سیاسی ای باشد که میخواهد در جهان طرحی نو دراندازد.

هیچ جامعه نیکویی در خاک شکوه و جلال دولت جوانه نمی‌زند، بلکه در پی رشد آزادانه افراد و شادمانی در زندگی روزمره جوانه میزند، در پی کار خوش آیندی که به هر زن و مرد توانا فرصت سازندگی میدهد، روابط شخصی آزاد که مظهر عشق است و حسادت را از قلب مهرندیده بیرون میراند.