بریده‌ کتاب‌های در دفاع از فهم

آری، بحران بشر وجود دارد، چون در دنیای ما می‌توان به مرگ و رنج کسی، با بی اعتنایی یا با کنجکاوی، به چشم یک تجربه یا انفعال نگریست. آری، بحران بشر وجود دارد، چون قتل یک انسان می‌تواند از هر دریچه ای بررسی شود جز وحشت یا طغیانی که باید برانگیزد، چون رنجِ انسان را مانند انقیاد و اجباری کم و بیش ملال‌آور پذیرفته‌ایم؛ اجباری در حد تأمین مایحتاج یا ضروری بودنِ در صف ایستادن برای به دست آوردن سر سوزنی کره.

در دوران ما روشنفکر وظیفه‌ی دشواری دارد، اما بر عهده ی او نیست که تاریخ را اصلاح کند. برخلاف آنچه میگویند اول انقلاب رخ میدهد و بعد تفکر از راه می رسد. امروز برای وفادار ماندن به یک طرز تفکر شجاعت بسیاری لازم است اما دست کم این شجاعت فایده‌ای دارد.

نمی‌توانیم به خدمت سنت‌ها در آییم و آینده‌ی زنده‌مان را به کارهای عجیب و غریبی گره بزنیم که همین امروز مرده‌اند. سنت گذشته‌ای است که در تقابل با حال است.

بر عهده فهم و درک نیست که که تاریخ را اصلاح کند، وظیفه‌اش این است که بر انسان‌هایی تاثیر بگذارد که تاریخ را می‌سازند.

اصل انسان است. وحدت نه در اعتقاد، که در امید است. تمدن‌ها تنها زمانی پایدار خواهند بود که، پس از محو تمام ملیت‌ها، وحدت و عظمت خود را از اصلی معنوی گرفته باشند.

نمی‌دانند شادی چیست. شادی با خنده فرق دارد.

عده ای از شما بین طناب دار و تیرباران به ما حق انتخاب می‌دهند و تصورشان از آزادی همین است.

در دنیای خشونت آمیز و مرگباری که محاصره‌مان کرده جایی برای امید باقی نمانده است.