بریده‌های کتاب مانیفست ۹

در میان ایرانی‌هایی که (برای اولین بار بعد از انقلاب) وارد بقاع (لبنان) شده بودند، یک مهندس ریزنقش بیست و چند ساله با چشمانی تنگ به نام محمود احمدی نژاد حضور داشت. ساکنان محلی هنوز هم از احمدی نژاد بی‌توجه به نقش اجتماعی و سیاسی بعدی او، با محبت یاد می‌کنند.

سید حسن نصرالله در میان اسرائیلی‌ها به عنوان فردی شهرت پیدا کرده بود که می‌شد به حرف هایش اعتماد کرد و به قول هایش عمل می‌کرد.

حزب الله برای خدا می‌جنگد. حواس رهبری حزب جمع است و از روی تجربیات دیگران می‌داند که وقتی سازمانی پر از بودجه می‌شود و حساب و کتاب درستی هم ندارد، وسوسه پول می‌تواند به راحتی لبه تیز تعهد افراد را کند نماید. در دهه ۱۹۷۰، رهبران بعدی حزب الله متوجه بودند که وقتی رهبران سازمان آزادی بخش فلسطین بودجه قابل توجهی از کشورهای خارجی دریافت کردند، چگونه دچار فساد و تنبلی شدند.

شیخ نعیم قاسم (سال ۲۰۰۷): بنا کردن یک جامعه متعهد با مفهومی فراگیر از مقاومت یک شبه اتفاق نمی‌افتد. سازمان مقاومت باید این ایده را از طریق شیوه‌های ملایم اقناع به مردم القا کند و جامعه را در فرهنگی مقاومتی که از کودکی آغاز می‌شود و بدون وقفه تا بزرگسالی و پس از آن ادامه می‌یابد، غوطه‌ور سازد.

این امام موسی صدر بود که غول خفته شیعیان لبنان را از خواب بیدار کرد.

رفیق حریری: همه رهبران سیاسی در لبنان معمولا برای بچه‌هایشان ماشین‌های خوب تهیه می‌کنند. آن‌ها را به بهترین دانشگاه‌ها می‌فرستند و برای به ارث بردن نقش‌های سیاسی خود آماده می‌کنند و فقط حسن نصرالله فرزندش را برای شهادت می‌فرستد.