بریده‌های کتاب خبرنگار غیر اعزامی

... اگر این حمیت و غیرت را مردم علیه اسرائیل داشتند، تا الان بارها با خاک یکسان شده بود.

بچه‌ها یا از گرسنگی می‌مردند یا از خمپاره و موشک.

سنبقی فی الفوعا مادامت شجره الزیتون لَن نِجتث من ارضنا مادامت شجره لزیتون (تا زمانی که درخت زیتون هست، ما در فوعه باقی می‌مانیم تا زمانی که درخت زیتون هست، از سرزمین‌مان کنده نمی‌شویم)

خیلی سخت گذشت به مادرم. در یک سال، پسر نوجوان و همسر و برادر و خواهرش را از دست داد.

دوست دارید بدانید از چه چیزهایی آرد درست می‌کردیم؟ نخود، لوبیا و حتی ماکارونی. ماکارونی را آرد می‌کردیم و با آن نان می‌پختیم. نان‌هایی که زبر بودند و خوشمزه نبودند؛ اما برای سیر شدن مجبور بودیم بخوریم.

هر آدمی را که برای آزادی بجنگد، دوست داریم. چه‌گوارا را می‌شناسید؟ همه دوستش دارند؛ چون برای حقش جنگید. چاوز را دوست داشتیم؛ چون برای حق مردمش جنگید. مگر می‌شود کسی آزادی را دوست داشته باشد و امام خمینی را دوست نداشته باشد؟ مگر می‌شود کسی از ظلم متنفر باشد و امام را دوست نداشته باشد؟

یادم هست که صدام در فوعه به شمر معروف بود. در مراسم عزاداری محرم وقتی مس‌خواستند از شمرهای امروز حرف بزنند، درباره صدام حرف می‌زدند.

فوعه یک روستا بود که از زمان رومیان شهرت داشت. حالا سال‌هاست که شهرک شده است.

دلم بیشتر از چشم‌هایم گریه می‌کرد.

۱۵ مارس ۲۰۱۱، روزی بود که زندگی من و همه مردم سوریه، بعد از آن به شکل دیگری درآمد. ... هیچ‌یک‌مان در خواب هم کابوس روزهای بعد از آن را ندیده بود.

تو حصر به علت فشاری که به آدم می‌آید، نسبت به همه بدبین می‌شود.

... از چی بترسم؟ از مرگ؟

... رویه‌ی کابینت‌هایی را که خراب شده بود، برداشتیم تا آنها را لحد قبر بکنیم. خودم خاک ریختم روی برادرم. ای خاک بر سر من!

آن روزها شعاری بین شیعیان رایج شده بود. می‌گفتند: "لن تسبی زینب مرتین، لبیک یا زینب."

رویم را کردم به گنبد حضرت زینب سلام الله علیها و گفتم:"خدایا، به حق حضرت زینب، سرزمین ما رو آزاد کن." و من مطمئنم دیر یا زود به فوعه و کفریا بر می‌گردیم؛ به خانه و شهرمان که آزاد شده است، و من به وصیت پدرم عمل خواهم کرد. ان‌شاالله. پایان

- حالت خوبه؟ برای کی داری خونه رو تمیز می‌کنی؟ ... + اگه خونمون تمیز باشه، شاید خرابش نکنن، شاید دلشون بسوزه خونه به این قشنگی و تمیزی رو خراب کنن.

- از ایران تعریف کن. ایرانی‌ها چطور آدم‌هایی هستند؟ من داشتم می‌گفتم مثل سوری‌ها؛ یک عالمه آدم خوب و یک عالمه آدم بد دارند. پدرم پرید وسط حرفم و گفت: "نخیر! ایرانی‌ها فقط خوب هستند." خدابیامرز روی ایران خیلی تعصب داشت؛ بیشتر از من.

درخت‌های زیتون کهنسال خیلی بزرگ‌اند. سطح زیر تاج آنها هشت متر مساحت دارد ... هر یک‌شان نزدیک صد و پنجاه کیلو، کمی بیشتر و کمتر، زیتون می‌دادند.

... دوست داشتند با آمریکا دست بدهند و فکر می‌کردند دست دادن با آمریکا همه‌ی مشکلات را حل می‌کند. اما نمی‌دانم چرا دست شکسته کشورهایی را که با آمریکا دست داده‌اند، نگاه نمی‌کنند.

مردم فوعه، نفرت عجیبی از صدام داشتند و می‌دانستند صدام سرباز آمریکاست و به دستور آن‌ها به ایران حمله کرده است. از آن سمت، ما امام خمینی را خیلی دوست داشتیم.