بریده‌های کتاب پیاده‌روی با نیچه در مسیر خودیابی

درد و رنج بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی انسان است. همان‌طور که شادی را همگان می‌پذیرند و در آغوش میگیرند، درد و رنج هم شایسته پذیرش و در آغوش گرفتن است.

اگر راهی برای فرار از درد و مرگ نیست، شاید بهتر است که این دو را مشتاقانه در آغوش گرفت.

هر دو در سکوت به صدای آب گوش دادند که برای آنها چیزی بیش از آن بود؛ صدای زندگی، صدای بودن، صدای تغییر ابدی.

همگی آتشفشان‌هایی در معرض فوران هستیم.