واقعا هیچ ایده ای برای اینکه چرا انقدر دوسش دارم ندارم،قشنگ بود دیگه...مگه دلیل میخواد؟
حس بزرگ شدن میداد،حس جای جدید،حس اشنا هایی که غریبه ترینن،حس خیانت،گناهی که تقصیر دیگران افتاده و...
یه حس عجیب تابستون تینیجری میداد،بنظرم اگه تینیجر هستید حتما این تابستون بخونیدش..
      

        من دوسش داشتم جدا،خیلی وقت پیش خوندمش و دقیق یادم نمیاد تمام اتفاقاتی که افتاد رو،اما این ماجراجوییشون رو برای پیدا کردن پی جدا دوس داشتم.
به عنوان شخصی که عاشق ریاضیاته،کتابی با موضوع عدد پی که توی مدرسه همیشه فقط برای محیط و مساحت دایره بوده برام بینهایت جالب بود.
      

        قشنگ بود،قدرت دختره رو به رخ کشیده بود و همین طور عشق کلاورس رو...اما به عنوان یک جنایی و هیجانی خون،هیچ جوره جزو بهترین های این ژانر نبود...شخص قاتل توی ۱۰ قسمت اخر پیداش شد و اون طوری که باید و شاید راجبش توضیحی نداده بود...
به هرحال قشنگ بود اما در حد همون ۳.۵-۴ و بنظرم ارزش این همه ترند شدن رو نداشت جدا.