برایم این سوال پیش می‌آید که بوسیدن دهانش چه حسی دارد، اینکه او را به پنجره و بدنم را به بدنش بفشارم ، گیره های لای موهایش را بیرون بکشم و نرمی آن را بین انگشت هایم احساس کنم.

فردا برایت نامه ی دیگری خواهم نوشت . هزار هزاربار می‌بوسمت... نوک انگشت هایت را، زانو‌هایت را،گوش های کوچولویت را، و اطلسی های خودم را... احمد تو گوگان(آذرشهر) اول دی ماه۱۳۴۲

چند روز گذشته ، مدام از خودم می‌پرسیدم چطور ممکن است به کسی علاقه مند شوم که این همه وقت ازش متنفر بوده ام.

اسکاتی، مگر آدم چند نفر را میتواند از دست بدهد تا شکست را قبول کند؟چون آرام آرام دارم مطمئن می‌شوم که اینجا محکوم به شکستم . با عشق، کِنا