هر دو در نهایت میمیرند بیانگر روز آخر دو انسان بود که از طریق برنامه ای آخرین دوست یکدیگر میشوند و آخرین روز زندگی خود را باهم زندگی میکنند. اوایل داستان به صورت خیلی آرام پیش می‌رود، اما هر چه بیشتر که میگذرد شما را غرق در احساسی ناآشنا میکند. احساسی که فقط این دو دوست؛روفوس و متیو می‌توانند در شما ایجاد کنند.
دوستی که شاید فقط یک روز بود اما به اندازه ی یک عمر زندگی و تجربه ها و کارهایی بود که ما انسانها چون فکر میکنیم وقت بیشتری داریم خود را از آن محروم میکنیم وآن کار را به تعویق می‌اندازیم...
همین یک روز برای روفوس و متیو یک شخصیت و وجهه ای که میخواستند را ساخت. روزی که با شجاعت،رقصیدن بدون ترس،خواندن بدون قضاوت شدن،رها کردن خود و سپردن به چرخ های دوچرخه،عکس گرفتن و ثبت کردن لحظات خود و تمام کارهایی که یک عمر دوست داشتن انجامشان دهند..
ای کاش دنیا به ما هم دوستی ای اینگونه میداد..
امیدوارم روفوس و متیو در جای خوبی باشند..

«یک روز زندگی کردن بهتر از یک عمر زنده بودنه اشتباه است.»
          

            سلام و نور
اولین تجربه ی همخوانیم با گروههای همخوانی بهخوان .
اولین کتابی که تو سال نو تمومش کردم.
تاریخ وقایع سالهای حکومت حضرت علی که به طور خاص به خورده جنگهای زمان حکومت حضرت پرداخته که تو هیچ کدوم از کتابهای درسی و غیر درسی تا حالا بهشون بر نخورده بودم .
کتاب خوبیه ، اطلاعات مفیدی راجع به  چگونگی   شکل گیری حکومت بنی امیه میده .
به نظرم  میشه تو هر دوره ی تاریخی ازش درس گرفت  و فهمید اگر در یک جامعه  اتحاد و همدلی با هم و با رئیس حکومت نباشه چطور یک جامعه خورد و له میشه و عملا مستعمره میشه .