همین الان تمومش کردم و خب شاید یه شاهکار به تمام معنا بود.
دروغ چرا؟ اولاش بنظرم خیلی مسخره میومد و حس خاصی نسبت بهش نداشتم، تا اینکه یه چند صفحه که گذشت دیدم این حجم از هایلایت کردن جمله های کتاب عادی نیست :))
انقدر قشنگ و حرف دل بود که یه‌سری جاها واقعا احساس می‌کردم متن از جانب من نوشته شده، یه سری جاها رو با بغض هایلایت کردم چون واقعا حرفای نویسنده رو درک میکردم.
رمان نبود و تقریبا هر دو سه صفحه‌ داستان متفاوتی داشت. متفاوت و در عین حال دوست‌داشتنی.
این کتاب رو فقط به کسایی توصیه میکنم که روحیه ادراکی بالایی دارن، اینجور آدما این کتاب رو فقط نمیخونن، بلکه باهاشون زندگی میکنن..
پ.ن: کاش میتونستم ستاره های بیشتری تقدیم دال دوست‌داشتنِ عزیزم کنم :) 
      

        خیلی‌خب سلام.
دی‌ اکسید شوکران کتابی متشکل از چند تا شعر توی قالب به ظاهر طنز امروزیه!
حالا چرا یه ستاره؟ اول اینکه به جاهایی تو یه‌سری بیت‌ها کلا وزن و اینا انگار از دست شاعر در رفته بود و همینجوری میگفت. و دوم اینکه حالا جدا از اینکه بنده خودم با قضیه همین شعر طنز و اینا مخالفم و اصلا دوست ندارم، میخوام اینو اضافه کنم که طنز بودن فرق داره با بی‌ادبی، حالا چه شعر باشه، چه متن، چه گفتار های روزانه ی خودمون. یعنی شاعرِ این کتاب مجبور نبود برای طنز کردن شعر یه‌سری جاها از شوخی‌های بی‌ادبانه استفاده کنه و با کمک گرفتن از بددهنی و شوخی‌هایی که واقعا جالب نیستن، شعر خودشو به ظاهر طنز و قشنگ کنه :/
( انتقادی‌هم داشتید بفرمایید )
      

        اصلا کتاب قشنگی نبود. داستان قوی‌ای هم نداشت، از قلم جالبی هم برخوردار نبود. ( اگه زمان به عقب برگرده هیچ وقت دوباره این کتابو شروع نمیکنم ) *
      

        کتاب به شدت قشنگی بود. انقدر قشنگ که حتی دارم فکر میکنم چجوری توصیفش کنم. 180 صفحه‌ داشت و من از شدت علاقه تو دو - سه ساعت تمومش کردم و میتونم بگم فوق‌العاده بود.
اول اینکه قلم نویسنده به شدت قشنگ بود، یعنی قسمت‌هایی که از سوریه یهو تطبیق داده میشد با قضیه ی روند عادی زندگی و اینا اصلا..
 دوم اینکه داستان زندگی خود شهید هم که خب غیرقابل توصیف بود و معنویت خاص خودشو داشت.
و سوم اینکه اینکه به شدت احساسی بود و شما با خوندن یه سری از جمله‌هاش فقط میتونستی اشک بریزی ( خودمم وقتی کتاب تموم شد تنها کاری که میخواستم انجام بدم و حس میکردم بهترین کاره گریه کردن بود * ) 
خلاصه که حتما برای خوندنش دست به کار بشید چون خیلی خیلی قشنگه :)) 
      

        واقعا کتاب مزخرفی بود ( همین الان و خیلی سرسری تمومش کردم چون بنظرم همین اندک وقتی‌ام که صرف خوندش کردم زیادی بود ) ، ساختار اصلی کتاب جالب بود یعنی داستان باحالی داشت ولی اصلا قشنگ نوشته نشده بود و هیچ محتوای خاصی نداشت!
راستش فکر کنم این حرفا بیشتر واگویه های ذهنی خود چالز بوکوفسکی بود که اتفاقا آخرین کتابشم هست و آره خلاصه.. 
اگه زمان به عقب برگرده هیچ وقت دوباره این کتابو شروع نمیکنم *

      

        کتاب به شدت قشنگی بود و با قاطعیت میتونم بگم یکی از قشنگ‌ترین کتابای ایرانی‌ای که خوندم بود ( چون هم قلم قشنگ آقای یامین‌پور بی‌نظیر بود، هم داستان جدید و جالب بود ). یه جاهایی با کتاب لبخند به لبام نشست، یه جاهایی انقدر اشک ریختم که دیگه چون چشمام تار شده بود  و نمیتونستم بخونم جلوی اشکامو گرفتم، یه جاهایی‌ام یه اطلاعات و اتفاقاتی کامل شرح شده بود که واقعا با خوندنشون خیلی حیرت‌زده می‌شدم.
به نظرم توی این اوضاع و احوال دنیا و همه ی اتفاقاتی که در حال رخ دادنه خوندن این کتاب میتونه خیلی چیزا رو واضح تر نشونتون بده و در عین حال الهام بخشتون باشه :)
      

        کاهن معبد جینجا کتابی از زبون یه مسافر که آقای یامین‌پور باشن به کشور ژاپن بود ( به مناسبت سالگرد حادثه‌ای که توی هیروشیما اتفاق افتاد ).
کتاب خیلی قشنگی بود، به خودم که یه جاهایی یه اطلاعاتی رو داد که نمیدونستم و طبیعتا خوشحالم که با خوندن این کتاب بهشون دست پیدا کردم، یه جاهایی‌ام که راجب بمب اتمی که آمریکا به ژاپن زده بود گفته می‌شد ری‌اکشن ژاپنیا خیلی عادی بود ( انگار اینجوری بودن که حقمون بوده شصت هزار نفر از مردم مملکتمون مُردن، تقدیره دیگه، همینه که هست! ) و خلاصه مباحثی‌ام راجب این اتفاق نوشته شده که حقیقتا برای خودم جالب بود *
و اینکه یکی دیگه‌ از نکته هایی که این کتاب رو قشنگ‌تر کرده بود قلم زیبا و روان آقای یامین‌پور بود که خیلی امروزی و روان این کتاب رو نوشته بودن.
خلاصه که سفرنامه ی جالب و قشنگی بود، حتما پیشنهاد میکنم کاهن معبد جینجا رو بخونید :) 
      

        سلامم✨
این‌دفعه میخوام راجب کتاب خواهر خوانده یه چندتا نکته و تعریف و تمجید بگم بهتون. یکی از نقطه قوتایی که این کتاب داشت بدون شک داستان قوی و جدیدش بود، داستانی که الهام گرفته شده یا بهتره بگم ادامه ی داستان سیندرلا بود ولی از زندگی و زبون خواهر کوچیکترش ایزابل *
این داستان راجب دختریه که روی زیبایی نداره ولی دلش جسوره و این روحیه ی استقلال و جسارتش باعث میشه همه ی مانع‌های پیش روی خودشو بشکنه و زندگی‌شو با قدرت و استحکام و نوری که تو قلبش روزنه داره بسازه.
خواهر خوانده کتاب قطوری بود ولی داستان قشنگ و پرتلاطمی که داشت اصلا خواننده رو خسته نمی‌کرد، ماجراهای هیجانی و دوست‌داشتنی‌ای مثل سوختن خونه و خراب شدن همه ی رویاها، پیدا کردن سیندرلا و دوستی دوباره با فیلیکس روند کتاب رو کسل کننده نمی‌کرد.
خلاصه که اگه به داستانای ماجراجویانه و جالب علاقه مندید خوندن این کتاب به‌شدت دوست‌داشتنی رو بهتون توصیه میکنم 🎀✨
      

        خب اول از همه چند نکته راجب چیزایی که کتابو قشنگ کرده بگم. 
1 - قلم روان نویسنده 2 - خلاقیت برای داستان سازی ( داستان‌سازی برای هر زندگی‌ای که نورا سید از اونا دیدن می‌کرد ) 3 - انگیزه و امیدواری *
راستش من خودم زیاد کتابای تخیلی نمیخونم ولی این کتاب انقدر بهم معرفی شد و تعریفشو از همه شنیدم که تصمیم گرفتم بخونمش.
داستانش برام خیلی هیجان انگیز بود و حدودا از اون‌جایی که سر زدن به زندگیای دیگه شروع شد نمیتونستم کتابو کنار بزارم و فقط هی میخواستم ببینم مثلا توی این زندگی چیشده و توش چه اتفاقی افتاده و چی‌کاره‌ست و این حرفا *
و بنظرم اینکه یه نفر که همچین زندگی پوچی داشته و میخواسته با خودکشی به زندگی‌ش پایان بده و سر این مسائل دوباره انگیزه و امیدواری پیدا کرده و برگشته خودش یه نکته قشنگیه و میتونه تو آدم ایجاد امیدواری کنه.
خلاصه که کتاب خیلی قشنگ و دوست‌داشتنی‌ای بود و خوندنشو به همه توصیه میکنم :)
حرفی سخنی‌ام بود یه نظری داشتین پاسخ‌گوتون هستم ✨
      

        کتاب خسته کننده‌ای بود راستش، من خودمم بخاطره قلم نویسنده فقط گرفتمش و از این بابت باید بگم خوب بود ولی خب داستان خاصی نداشت و حوصله ی آدمو سر می‌برد *
      

        این کتاب انقدرررر قشنگ و دوست‌داشتنی بود که واقعا نمیتونم توصیفش کنم و به جای 5 تا ستاره حاضرم 50 هزار تا ستاره تقدیمش کنمم 😭✨
هم هیجانی بود هم احساسی هم دارک...
اصلا عالی بود عالی.
مطمئنم هرکی بخونه عاشقش میشه، مطمئنم *
      

        خب میشه گفت موضوع جالبی داشت، اینکه که تو یه کافه ی تاریک قدیمی ِ دارک صندلی‌ای وجود داشته باشه که تو رو به گذشته یا آینده ببره برام جالب و جدید بود اما خب یکم حوصله‌سر بر شد. چون تقریبا اتفاق خاصی نیوفتاد و ماجرا فراز و نشیب خاصی نداشت *
      

        واقعا از خودم بابت خوندن این کتاب به شدت مسخره عذرخواهی میکنم 🙏🏼✨
      

        با اختلاف میتونم بگم یکی از بهترین کتابای زندگی‌م بود 😭😭
همین پنچ - شیش دقیقه ی پیش تمومش کردم و الان باورم نمیشه *
خب، دیزی دارکرو به کسایی که به کتابای دارک و مرموز علاقه دارن شدیدا پیشنهاد میکنم و مطمئنم از خوندنش لذت میبرن.
< خودم که توی بعضی از قسمتای کتاب تپش قلب میگرفتم از شدت استرس و هیجان 😂🎀 >
و اینکه اگه راجب این کتاب شنیدین که آخرش مشخص نیست و پایان بازی داره و این حرفا باید بگم اصلا اینطور نیست و خیلی‌ام پایانش انگیزشی و قشنگه..
خلاصه که دیزی دارکر خیلی دوسداشتنی بود برام : ‌)))) 💘 
      

        این کتاب انقدر قشنگ و مفهومی بود که به همه پیشنهادش میکنم، راستش خودمم قبل از خوندنش فکر نمیکردم انقدر دوسداشتنی باشه ولی وقتی شروع کردم به خوندن به معنای واقعی توش غرق شدم. درسته این کتاب یکم غمگینه ولی خب همیشه که همه کتابا نباید روی خوش و خرم زندگی‌رو نشون بدن، بعضی وقتا ام باید از روی منفی ولی تأثیرگذار زندگی درس عبرت گرفت *
مطمئنم از خوندن این کتاب یا بهتره بگم شاهکار لذت میبرین (( :