فریدون مجلسی (متولد 1323 در تهران)دیپلمات بود. با وقوع انقلاب ١٣٥٧ از وزارت امور خارجه بازخرید اجباری شد و به بخش خصوصی رفت. اما او که در سر سودای نوشتن داشت، این خط را رها نکرد. ده ها کتاب حاصل ترجمه ها و نوشته های اوست، اما او چند سالی است که ترجمه را نیز رها کرده و وقتش را صرف نوشتن می کند. 
پس از دریافت کارشناسی ارشد رشتۀ علوم اداری و کارشناسی ارشد رشتۀ علوم سیاسی به استخدام وزارت امور خارجه درآمد (۱۳۴۷) و برای خدمت در سفارت ایران در واشینگتن راهی ایالات متحده شد. در آن‌جا دورۀ زبان انگلیسی را در دانشگاه جورج تاون و دورۀ دیپلماسی امریکا را در دانشگاه جان هاپکینز گذراند، سپس در موضوع شکل‌گیری سیاست خارجی مشترک در اتحادیۀ اروپایی، در دانشگاه بروکسل به تحصیلات تکمیلی پرداخت (۱۳۵۴‌ـ‌۱۳۵۷). پس از بازگشت به ایران، در ۱۳۵۹، از خدمات دولتی کناره گرفت و در بخش خصوصی به فعالیت پرداخت. از تألیفات اوست: سازمان و تشکیلات و طرز کار اتحادیه‌های اروپایی؛ کارنامک شاپور اورنرد (داستان تاریخی)؛ میترا و چائورانگا (داستان تاریخی)؛ روایتی از سالن دوم (زندگی‌نامۀ داستانی). از ترجمه‌های اوست: مجاری دیپلماتیک (هامفری تره‌وایان)؛ دیدگاه من‌ (آلبرت اینشتاین)؛ جنگ برای چه (فروید)؛ هویت و خشونت (آمارتیاسن)؛ امریکایی، تماشاخانه، مهاجران (هوارد فاست)؛ سفر گرگ (هرمان‌ هسه).