«توی کتاب انجیل به بخشودن خیلی اشاره شده ولی هیچ‌جاش ننوشته که باید خودش رو ببخشی. تری هیچوقت خودش رو نبخشید و همه دوستش داشتن، من هرروز خودم رو می‌بخشم ولی هیچ‌کس دوستم نداره»

چقدر مذبوحانه دلش توجه می‌خواست.

به خودم گفتم من آشیل رو تو تاریکی یا با لباس مبدل می‌شناسم. من اون رو اگه دیوانه شم می‌شناسم. من اون رو حتی موقع مرگ می‌شناسم.

«اگه مجبور شدی بری، می‌دونی که من باهات میام»

نمی‌دانم دوست داشتن کسی برای شما هم این‌گونه است که احساس کنید بخشی از وجودتان را به فردی که به درونتان راه پیدا کرده است بخشیده‌اید یا نه، اما من دقیقاً همین احساس را دارم.