موضوع کتاب حاضر، بررسی تعامل نهضت آزادی ایران با مرجعیت و نهضت روحانیت در سال های 1341 تا 1343 است. پرسش هایی که نویسنده به شرح و بحث درباره آن ها پرداخته از این قرارند: در فرایند فعالیت  سیاسی نهضت آزادی ایران در نخستین سال های تاسیس آن که متقارن با وقوع نهضت روحانیت علیه نظام حاکم بود، چه تعاملی بین آن دو به وجود آمد؟؛ چه مولفه هایی در این تعامل نقش داشتند و در نهایت این رویکرد متقابل چه پیامدها و دستاوردهایی برای نهضت آزادی و روحانیت به دنبال آورد؟ در پاسخ به این پرسش ها، نخست ضمن اشاره ای مختصر به تاسیس نهضت آزادی، نقش و عملکرد آن تشکل در جریان مبارزات مرحله اول نهضت امام خمینی (ره) در فاصله سال های 2 - 1341، نیز حمایت های آن از این نهضت به تفصیل بررسی شده است. محور دوم بحث شامل دو بخش است. در بخش نخست عکس العمل مراجع و علما در قبال صدور حکم دادگاه بدوی سران نهضت آزادی بررسی شده است. در بخش دوم نیز مجددا واکنش های آیات عظام، میلانی، مرعشی، نجفی، خمینی (ره)، روحانی، محلاتی و کمره ای درباره حکم صادره دادگاه تجدید نظر سران آن تشکل بررسی می شود. کتاب با تصویر نمونه اسناد و اشخاص به پایان می رسد.