کتاب حاضر گزارشی دست اول است از تبعید روشن فکران و مهاجرت اجباری ارمنیان شرق امپراتوری عثمانی در سال های جنگ جهانی نخست. نویسنده کتاب، «یرواند اتیان» که سردبیر یکی از مشهورترین روزنامه های ارمنی زبان استانبول بوده، با چند ماه تأخیر دستگیر و روانه تبعید می شود. بیش از سه سال در تبعید به سر می برد و بعد از پایان جنگ و شکست متحدان و فروپاشی امپراتوری عثمانی، به استانبول بازمی گردد و نوشتن خاطراتش را شروع می کند.