«زبان ساختگی» به زبان هایی اطلاق می شود که اصناف و مشاغل و گروه ها برای ارتباط میان خود می سازند تا دیگران به مضامین گفتگوی آن ها پی نبرند. این زبان ها با تغییراتی که در واژگان، نحو و یا دستگاه صوتی زبان رایج اعمال می شود، ساخته می شوند. کتاب حاضر، پژوهشی است دربارة این گونه از زبان. نگارنده پس از تعریف و شرح تاریخ و پیشینة زبان های ساختگی در ایران و جهان، به نحوة ساخت این زبان  ها پرداخته و زبان های رایج در مناطق مختلف ایران را معرفّی و تحلیل کرده است. در ادامه، به تجزیه و تحلیل ساخت این گونه زبان ها پرداخته و هرکدام را به صورت جداگانه مورد مطالعه قرارداده است.