این کتاب، نمایش نامه ای است بر اساس رمان "بینوایان" از "ویکتورهوگو" شخصیت اصلی داستان، مردی است به نام "ژان والژان"؛ مردی به تمام معنی عامی که اگر اوضاع و احوال جامعه اجازه می داد، می توانست نیک باشد، لیکن زندگی دوزخی، فلک زده ترین و بی فرهنگ ترین مردش ساخته است. "وی، که در ابتدا، بی  آنکه خود بداند، قربانی جامعه است و خفت می کشد و به شورباختگی ای که گویی جزء لاینفک سرنوشت انسانی یا دست کم در وضع اجتماعی معلوم به شمار می رود محکوم است، رفته رفته از سرنوشت خود آگاه می گردد و بیدار می شود و آن را نه تنها تحمل می کند بلکه به تمامی برذمه می گیرد و در تلاش بی کران و مداوم برای بار خرید خویش، سراسر جهان انسانی را در این کفاره دادن با خود می کشاند تا صلح و سلمی را که در آن شادی به هیچ روی دخیل نیست به جهان بازگرداند".