هنگامی که جامعه به سوی تمدن پیش رفت، وجود قوانین و ضوابطی برای ایجاد نظم میان انسان ها ضرورت یافت؛ در واقع وجود قواعد اخلاقی یکی از عوامل تشکیل و انسجام جامعة انسانی است. معمولا پایبندی و احترام به دستورهای اخلاقی در جوامع متمدن بیش از جوامع عقب افتاده «با فرهنگ پایین» است. در این گونه جوامع، وجدان انسانی به جای فشار و خفقان، افراد را به پیروی و احترام به دستورهای اخلاقی سوق می دهد، بنابراین با ارتقای سطح فرهنگ، اخلاق نیز از جایگاه والا و ویژه ای در جامعه برخوردار می شود. کتاب حاضر، مبین جنبة مثبت شخصیت بسیاری از صاحبان قدرت، پادشاهان، بزرگان و... است. این کتاب نشان دهندة رذایل و فضایل اخلاقی ایرانیان در دوره های مختلف تاریخی است و در سه فصل به نگارش درآمده است. در فصل اول و دوم به ترتیب از اخلاق ایرانیان پیش از دورة اسلامی و پس از آن سخن به میان آمده است. فصل سوم برای مطالعة بیش تر دربارة اخلاق است که به تعریف کوتاهی از اخلاق، نسبیت آن، ارتباط میان دین و اخلاق و... اختصاص دارد.