داستان نویسی به معنی امروزی آن در افغانستان از زمان امان الله خان (برابر با 1298 هـ . ش و 1919 م) و همگام با انتشار روزنامه ها در این کشور آغاز شد. در بسیاری از داستان های این دوره، نویسندگان در پی غرور بازیافته از استقلال به نوشتن پرداخته اند. در این دوران، داستان ها مجالی برای برون ریزی احساسات نویسندگان بودند و تحت تاثیر اوضاع سیاسی نوشته  می شدند. در دوره های بعد نیز نویسندگان نه تنها نتوانستند از تاثیرپذیری سیاستی که هرچند سال اوضاع کشور را در هم می پیچید برکنار باشند که حتی نخواستند سیاست و تبعات آن را در لایه های زیرین داستان جای دهند. در کتاب حاضر سعی شده تا روند داستان نویسی افغانستان از نخستین داستان ها تا به امروز به همراه گزیدۀ داستان هایی از این دیار پیگیری شود. بررسی روند داستان نویسی کتاب، فقط داستان نویسان داخل افغانستان را دربرمی گیرد. در بخش پایانی کتاب نیز داستان نویسی در هرات به همراه چند داستان کوتاه و با تاکید بر داستان نویسی در دورۀ طالبان در هرات مورد توجه قرار گرفته است. مطالب یاد شده به همراه تاریخچه ای از اوضاع سیاسی ـ فرهنگی افغانستان به چاپ رسیده است.