این کتاب حاوی فصولی است به این نام‌ها: 
سخن و نقد سخن؛
تصویر و مجاز؛
انواع ادبی؛
رویکردهای نقد.
نویسنده‌ی آن، دستغیب، درباره‌ی ظرایف آثار ادبی، بلاغت، فصاحت، ایجاز، معانی، بیان و آثار شاعر و نویسندگانی ماننده فردوسی، سعدی، مولوی، حافظ، سهروردی، جامی، شکسپیر، هومر، تالستوی، داستایفسکی، فاکنر و... به بحث می‌پردازد و حد و مرز کار این ادیبان بزرگ را نشان می‌دهد. 
بخش‌های دیگر این کتاب درباره‌ی شاعران و نویسندگان مدرن ایران و جهان و نقد تفاسیری است که بر آثار اینان نوشته‌اند. نویسنده نشان می‌دهد که در دوره‌های جدید دو قسم هنر نو به وجود آمده است. هنری که مانند هنرهای کلاسیک جنبه‌ی عام دارد یا می‌تواند داشته باشد و غوّاص دریای تحولات اجتماعی است و جنبه‌ی پیشرو و مشخص دارد و هنری که محدود به گروهی اندک است و از کژتابی زبانی آسیب دیده است و جنبه‌ی خصوصی و فردی دارد. نویسنده ضمن نقد و سنجش آثار نو و کهن برای نویسندگان و شاعرانی که در آغاز راهند، رهنمودهای علمی به دست می‌دهد و همراه با آوردن آراء انتقادی، مصداق آن آراء را در عمل و در تجسم و تحلیل قصه‌ها و اشعار و نمایش‌نامه‌ها نشان می‌دهد. 
این کتاب را حوزه‌ی هنری به چاپ می‌رساند. 


کتاب ماه ادبیات، سال یکم، شماره‌ی چهارم و پنجم.