علی رغم جوان بودن جمعیت کشور و وجود زمینه مناسب برای پرداخت قوی به مقوله ازدواج در سینما، این موضوع در سینما ایران به یک متغیر مستقل و مؤثر تبدیل نشده و همواره از گفتمان ها و رمزگان های نشانه شناختی دیگر متأثر بوده است. جذابیت های ذاتی این مقوله و نیز انعطاف پذیری آن در راستای همگرایی نسبتاً ساده با انواع داستان ها و روایت های سینمایی، موجب شده است تا ازدواج به یکی از متغیرهای متأثر از سایر فضاها، گفتمان ها و رمزگان ها تبدیل شود. کتاب حاضر به ابعادی از وضعیت مقوله ازدواج در قاب سینمای ایران را پرداخته است. ضرورت مطالعه ازدواج های قاب سینما و تلویزیون ایران، نشانه شناختی ازدواج در سینمای ایران و بازنمایی ازدواج در سینمای ایران با تأکید بر نظریه هنجاری اسلامی از محورهای اصلی کتاب است.