:اولین برخورد جدی من با نام مانی زمانی اتفاق افتاد که کتاب سیر فلسفه در ایران اثر علامه اقبال لاهوری را خواندم . در آنجا از مانی به عنوان کسی با مبانی اندیشه ای ژرف و فلسفی ، یاد شده بود . نمی دانم چرا از همان زمان مجذوب مانی شدم . اما اوج این جذابیت زمانی بود که کتاب آیین گنوسی و مانوی با ویراستاری میرچاالیاده و با ترجمه دکتر ابوالقاسم اسماعیل پور را خواندم. در آن کتاب مقاله کوتاهی با نام مانی بود که به وجوه مختلف این شخصیت پیچیده می پرداخت .