کتاب  حاضر به  بررسی  خاندانی  می پردازد که  از 550 تا 330 قبل  از میلاد مسیح  بر کشور ایران  فرمان  می راندند. نویسنده  ابتدا از ظهور مادها و پارس ها می نویسد و سپس  به  کردارهای  کورش  ــ بنیانگذار این  سلسله  ــ می پردازد. او «پارسوا» را نخستین  جایی  می داند که  قوم  پارس  در آن جا اقامت  می کند و می نویسد: «پارسوا» به  عنوان  سرزمین  پارسیان  بی گمان  در جایی  قرار داشته  که  امروز به  آن  کردستان  ایران  می گویند. یعنی  جایی  در جنوب  دریاچه  ارومیه  و شمال  دره هایی  که  جاده  خراسان  بزرگ  از آن ها می گذشته  است . کوروش  کشورگشای  بزرگی  بود و گویا برخلاف  اسکندر در آغاز کار خود نیروی  رزمنده  و آموزش دیده ای  نداشت . سربازان  پارسی  کوروش  در آغاز سواری  نمی دانستند لذا او ناچار می شود به  آموزش  سواره نظام  خود بپردازد. در میان  فرمانروایان  بزرگ  تاریخ  کم تر کسی  به  اندازه  کوروش  در میان  نسل های  آینده  نام  نیک  از خود برجا گذاشته  است . هرودوت  تاریخ نویس  یونانی  می گوید خود ایرانیان  از او به  عنوان  پدر یاد می کنند که  هم  مهربان  بوده  و هم  همة  چیزهای  خوب  را برایشان  فراهم  کرده  است . کتاب  شاهنشاهی  هخامنشی  464 صفحه  است  و در قطع  وزیری  توسط  انتشارات  ققنوس  منتشر شده  است .