مهارت زبانی در دوران جنینی آغاز می         گردد و تا پایان عمر فرد ادامه دارد. پیشرفت زبان، همانند هر پیشرفت دیگر یعنی، پیوسته طبقه         بندی کردن دیده         ها و شنیده         های خود و تشخیص مداوم واژه         ها از یکدیگر. خزانه         ی لغات با نمادهای ریز و درشت، صدها شاخ         وبرگ به خود می         گیرد. کودک، تا پیش از آموختن واژه         های گربه و روباه، و پس از آن توله         سگ و سگ         ماده، تمامی حیوانات چهارپا را «واق         واق» می         نامد. زمانی که کودک فنون اولیه         ی بیان را بیاموزد و متوجه شود که واژه         ی «گاو» از «گ» «ا» و «و» ساخته شده است، آنگاه می         تواند آواها، مصوت         ها و صامت         ها را نیز با هم ترکیب سازد.