«الکس و من»، داستان واقعی و فوق العاده رابطه استثنایی میان «آیرین» و یک طوطی به نام «الکس» است. رابطه ای که باور مقبول اکثریت، حاکی از عدم وجود توانایی زبان یا هر توانایی قابل مقایسه با هوش انسانی در پرندگان را تکذیب کرد. در ۳۰ سالی که الکس با آیرین سپری کرد توانایی شگفت انگیزی در برقراری ارتباط و درک ایده های پیچیده از خود نشان داد. با وجود این، این داستان فراتر از یک دستاورد بزرگ علمی است. الکس و آیرین از لحاظ عاطفی به هم وابسته بودند. «الکس و من»، یادآور مهمی است از پیوندی که می تواند میان انسان ها و حیوانات وجود داشته باشد. در ششم سپتامبر سال ۲۰۰۷ طوطی خاکستری افریقایی یعنی الکس دچار مرگ زودهنگام در ۳۱ سالگی شد و آخرین کلماتی که او به صاحبش «پیربرگ» گفت اینها بودند: «خوب باش دوستت دارم».