هنر شیعی مخاطب را به غایت روحانی خود دلالت کرده و مانع استغراق او در عالم ماده می شود. این هنر، نقش برجسته ای به لحاظ انگیزش شور قدسی، تقویت خیال، تطهیر روح و تزکیه نفس، توجه به اولیا و نفرت از اشقیا و تحکیم همبستگی و وحدت در روان جمعی دارد و نمایشگر سپهر ذوقی و عاطفی اندیشه شیعه در طول تاریخ است. نوشتار حاضر معنای هنر شیعه را در عرصه معماری، حجاری، خاتم کاری، گره چینی، سفالگری، خوشنویسی، تذهیب، نگارگری، قلم کاری و نقوش و مهرها و شعر و داستان و موسیقی، تعزیه، قالیبافی و پارچه بافی بررسی و معرفی می کند.