کتاب حاضر در یازده فصل مجموعه ای است از نامه ها و پیام های تاریخی امام خمینی (ره) که به مناسبت های مختلف نوشته شده اند. فصل نخست کتاب به پیام ها و نامه هایی اختصاص دارد که حضرت امام (ره) در زمان مبارزه با رژیم پهلوی تا هنگام پیروزی انقلاب اسلامی نوشته اند. از جمله مطالب این فصل می توان به نامه به آیت الله بروجردی، تلگراف به شاه و اعتراض به عملکرد اسدالله علم، اعلام عزای عمومی در عید سال 1342، مخالفت با لایحه ی کاپیتولاسیون، نامه ی سرگشاده به امیرعباس هویدا و پیام های مختلف در مناسبت های گوناگون به ملت ایران اشاره کرد. فصل دوم با عنوان "منشور روحانیت" دربرگیرنده ی نامه ی امام خطاب به روحانیون با موضوع تعیین استراتژی نظام جمهوری اسلامی و رسالت حوزه های علمیه است. فصل بعد نیز با عنوان "منشور برادری"، شامل نامه ای است خطاب به محمدعلی انصاری، از اعضای دفتر امام، که موضوع آن مفتوح بودن باب اجتهاد در حکومت اسلامی است. نامه ی تاریخی امام به گورباچف و دعوت وی به اسلام که با ذکر عجز تفکر مادی در تامین نیازهای بشر و پیش بینی شکست کمونیسم همراه بود، موضوع فصل چهارم کتاب را تشکیل می دهد. پیام های عزت آفرین به پاپ ژان پل دوم، یا پیام هایی درباره ی برکناری منتظری، بنی صدر و یا مسائلی چون غائله ی کردستان و حزب خلق مسلمان (در تبریز) از دیگر موضوعات فصل های کتاب است. در ادامه پیام هایی که امام در خصوص واقعه ی جمعه ی خونین مکه و قطع نامه ی 598 داده بودند، آمده است. فصل های پایانی کتاب نیز شامل نامه هایی است که در دوران بازسازی و سازندگی کشور از طرف امام نوشته شدند.