اما کم‌کم عقب ماندیم. ده قدم، صد قدم، سیصد قدم، به پانصد قدم که رسیدیم، سر کرده‌مان از جلو با اسب به تاخت به طرف ما آمد و در حالی که شلاقش را در هوا می‌چرخاند، فریاد کشید: «تکان بخورید. مگر نمی‌بینید چقدر از همه دور مانده‌‌اید؟»