کتاب حاضر به تبارشناسی فرهنگی خلیج فارس اختصاص دارد. تبارشناسی مورد نظر کتاب، به نوعی همان رویکرد باستان شناسانة فوکو است، بنابراین رویکردی انتقادی به مسائل پیرامونی دارد، از این منظر، ویژگی ابتدایی تبارشناسی، شالوده شکنی گفتمان ها و ساختارهای موجود در مطالعة خلیج فارس است. ویژگی دوم برخلاف ویژگی اول، که هستی شناسانه است، شناخت شناسانه می باشد. تبارشناسی صرفا مطالعة تاریخی پدیده ها نیست، بلکه به نوعی، بررسی و ریشه یابی تاریخی و فرهنگی هویت ها، ایدئولوژی ها و هنجارهای منطقه است؛ به عبارت دیگر بر بستر فرهنگی منطقه تاکید دارد. ویژگی شناختاری بحث کتاب این است که مشکلات و مسائل منطقة خلیج فارس، ساختگی و مصنوع دست رهبران و نخبگان منطقه است و نه یک حقیقت طبیعی و مقدر. برای این که تبارشناسی فرهنگی وارد حوزة مطالعات راهبردی شود، نیازمند تاکید بر بحث آنارشی و جنگ است. اما آنارشی موجود در حوزة تنوع هویت ها، فرهنگ ها و رقابت میان آنهاست، نه فقدان اقتداری برتر از ملت ـ دولت های منطقه. در نهایت ویژگی سوم بحث، وجه اثباتی  تبارشناسی فرهنگی است. نگارنده از شالوده شکنی فراتر می رود و به چیستی مفهوم تبارشناسی فرهنگی آنارشی در مقابل نظریه ها و زوال های موجود می پردازد.