پروفسور حسابی از سنین کودکی با وجود دوری از وطن، تنگدستی و دشواری های معیشتی به همت مادر معتقد، فاضله، فداکار و رنج کشیده خود، از سن نه سالگی، حافظ قرآن کریم شده و از همان طفولیت با ادبیات ایران، به خصوص، لسان الغیب، حافظ شیرازی، آشنا شدند و تحت تعلیمات این بانوی فرهیخته در یازده سالگی اشعار و غزلیات این شاعر بلند مرتبه، و در سیزده سالگی، گلستان و بوستان را از برکردند و در شانزده سالگی به شاهنامه فردوسی، اشرافی کامل یافتند و با جدیت و در پی همت مادری متعهد،  استواری ملی و اعتثادی ایشان، به واسطه تحصیل در مدارس مذهبی فرانسوی، دچار خلل نشد.تسلط ایشان، بر متون گوناگون ادبیات فارسی، همچون، منشآت قائم مقام، اشعار نظامی تفرشی و...موجب شد که هنگام بازگشت به ایران، وارد جامعه ادبای کشور و محافل ادبی شوند.طی این نشستها، روابط عمیقی بین استاد و دست اندر کاران ادب، فرهنگ و دولت مردان برجسته و دانش گستر کشور، مانند جناب ذکا الملک فروغی، برقرار شد، به طوریب که با حمایت های این دانش خواهان ، فرهنگستان ایران را، بنیان نهاده، و از ابتدا به عنوان یکی از اعضای آن، برگزیده شدند و توانستند، در طول زندگی پربار خود، فعالیت های شایسته توجهی را، برای پایداری زبان ملی ایران، به ویژه، در گستره علوم و تخشابی (تکنولوژی) نوین، پس بگیرند... .