کتاب عنوان خارق العاده و غریب خود را از آخرین امپراطوری خودمختار بریتانیای کبیر برگرفته است که تا حدود قرن هفتم بخش غربی یورکشایر و اطراف آن را در بر گرفته بود. نقل قولی از شعر بقایای المت تد هیوز در مقدم? کتاب ارائه شده تا منطقه ای که تا صدها سال پس از آن به عنوان «بدبوم» و پناهگاه خلافکاران و قانون گریزان تلقی می شده را توضیح دهد. داستان با یادآوری مبهمی از صحنه ای سوزان آغاز می شود و با این جمله پایان می یابد: «بقایای المت زیر قدم هایم قرار گرفته اند.»همانگونه که مندرلی در سرآغاز شاهکار کلاسیک دافنه دوموریه، «ربکا»، یادآوری شده بود. دنیل، کتی و پدرشان پناهنده نیستند، اما تصمیم گرفته اند به سرزمینی نقل مکان کنند که به لحاظ قانونی به آنها تعلق ندارد و آنها را به رسمیت نمی شناسد و داغ ننگ و خواری به پیشانی آنها می نشاند.